ანასტასია ერისთავი-ხოშტარია (დაბ. 3 თებერვალი, 1868 - გარდ. 1 მაისი, 1951) ქართველი, ქალი ნოველისტი.

  ის დაიბადა გორელების აარისტოკრატიულ ოჯახში. ის თავიდან თავის მშობლიურ ქალაქში მასწავლებლად მუშაობდა. სადაც მან დაარსა უფასო სკოლა გლეხების ბავშვებისათვის, ხოლო მოგვიანებით ქალთა ორგანიზაცია მანდილოსანი (1913-1914). მსი დებიუტი შედგა 1885 წელს, როდესაც თარგმნაოსებზე ლეგენდები "ბესო". 1890 წელს ის აკაკი წერეთელის ხელშეწყობით თბილისში გადავიდა, რათა გაეგრძელებინა სამწერლო კარიერა. მის პირველ ნოველებს "მოლიპულ გზაზე (1897)" და "ბედის ტრიალი (1901)" საკმაო წარმატება ხვდათ. ის იყო პირველი ქართველი ქაი მწერალი, რომელმაც ყურადღება გაამახვილა ქალების პრობლემებზე და მისი ნაწარმოებები გათვლილი იყო განათლებულ ფენაზე. ერისთავი-ხოშტარიას ნოველები და მოკლე ისტორიები მისდევს ერთ ხაზს: ისინი აღწერენ ქართველი აზნაური ქალების ცხოვრებას XIX საუკუნის შუა ხანებში, როდესაც ხდებოდა ძველი ფასეულობების ცვლილება და ახალი ეკონომიკურ მორალური წესრიგი ყალიბდებოდა. მისი იეალები იყო თავისუფალი შრომა, გულწრფელი სიყვარული და გამოდიოდა "თიხის ფეხებიანი" გმირების წინააღმდეგ. 1921 წელს საბჭოეთის შემოჭრის შემდეგ, ის წავიდა მწერლობიდან და მხოლოდ საკუთარი ნაწარმოებების "პოლიტიკურად კორექტულ" შესავლებს წერდა.  ის იყო დაქორწინებული დუტუ მეგრელზე (დიმიტრი ხოშტარია), რომელიც ასევე მწერალი და პოეტი იყო.